The Ásgrímsson Syndrom

Ég veit ekki hvort Halldór Ásgrímsson þekki Gordon Brown vonarpening jafnaðarmanna í Bretlandi. Ég veit hins vegar að Gordon Brown er Skoti, að vísu mjög enskur skoti. Það færir okkur nær Íslandsströndum, spurning hvort skoskir sjómenn hafi gert strandhögg á Austurlandi fyrr á öldum. Í fyrradag var kosið um fjárlagafrumvarp þeirra Blair og félaga í þinginu. Blair var fjarri góðu gamni en Brown sat í þingsal á meðan hin langdregna atkvæðagreiðsla fór fram. Ég held að hann hafi sofnað tvisvar. Annað slagið reis hann upp við dogg og stundi þungan, en fór jafnharðan að sofa aftur. Ef ekki hefði komið til sá undarlegi siður að þingsalur væri rýmdur þegar atkvæðagreiðsla fer fram, væri hann þarna eflaust ennþá. Hann vaknaði sem sagt fyrir rest og dreif sig til Afganistan, en virtist mjög þreyttur og pirraður í kvöldfréttunum. Ég spái því að Verkamannaflokkurinn bíði gríðarlegt afhroð með þennan mann við stjórnvölinn, en enn er örlítil von um að eitthvað það gerist, sem leiði til þess að hann taki ekki við flokknum. Maður getur bara vonað!